Vrijheid, solidariteit en gelijkwaardigheid voor iedereen dat is de boodschap van 1 mei

(Verslag met foto’s 1 mei viering in Doenrade)

Als voorzitter van de Partij van de Arbeid afdeling Beekdaelen is er natuurlijk geen groter plezier dan de Dag van de Arbeid op 1 mei te vieren.

Bij deze dag hoort ook altijd een stukje geschiedenis. De Amerikaanse vakbond ‘American Federation of Labour’ bedacht in de 19de eeuw een internationale stakingsdag om aandacht te vragen voor de achturige werkdag. 1 mei was voor de Amerikanen een logische keuze omdat op die dag in de VS de arbeidscontracten werden vernieuwd.

Het idee sloeg ook aan in Europa. Bij de oprichtingsvergadering van de Tweede Internationale riepen Europese socialisten samen de Dag van de Arbeid uit. Op 1 mei 1890 werden overal in Europa de eerste demonstraties gehouden. De wortels van de Dag van de Arbeid zijn dus ontegenzeggelijk internationaal.

Vrijheid, gelijkheid, broederschap. En zusterschap, voeg ik daaraan toe.

We zijn inmiddels bijna anderhalve eeuw verder. Ik begrijp dat je hier niet bent voor een geschiedenislesje. Maar wat ik zal betogen, is dat de oorsprong van 1 mei ons nog steeds iets leert over het nu. Dat het ons nog steeds inspireert in het nu. Die oorsprong van 1 mei ligt in de Amerikaanse strijd voor de achturige werkdag, de Franse roep om democratie en gelijkwaardigheid,

Het doel van de sociaaldemocratie is om de democratie sociaal te maken.

Als sociaaldemocraten hebben we er altijd naar gestreefd om de democratische besluitvorming uit te breiden. Om de groepen die werden uitgesloten of gediscrimineerd, zeggenschap te geven. Zoals de arbeiders, vrouwen, culturele minderheden, homoseksuelen, praktisch opgeleiden, en mensen die minder te besteden hebben.

Er rust nog steeds een taboe op discriminatie en of ongelijkheid een onderwerp dat negatief beladen is waar men liever niet mee geassocieerd wil worden.

Vaak gebeurt discriminatie en of ongelijkheid onbewust, zonder dat men het zich realiseert hoe kwetsend de opmerkingen kunnen zijn voor anderen.

Het doorbreken van dit taboe is van belang.

Joop den Uyl heeft ooit geschreven:

“Een maatschappij gekenmerkt door spreiding van inkomen, kennis en macht waarin de gelijkwaardigheid van mensen tot gelding komt, de burgers deelhebben in het bestuur van onderneming en overheid, waarin macht op een controleerbare manier wordt uitgeoefend, waarin vrouwen [..] gelijkwaardig deelnemen in het maatschappelijk verkeer, kortom een samenleving, die ik nog altijd het liefst als democratisch-socialistisch benoem.”

En eigenlijk is dat ook heel logisch. Want hoe kunnen we iedereen een fatsoenlijk bestaan garanderen als niet iedereen daarover mag meepraten?

De PvdA is net zozeer sociaal als democratisch. Die twee kunnen tenslotte niet zonder elkaar. En daarmee zijn we tot in onze diepste vezels een brede volkspartij en emancipatiebeweging. En het is dan ook niet verwonderlijk dat de invoering van de achturige werkdag samenviel met de invoering van het algemeen kiesrecht, beide in 1919.

Er waren in de eerste jaren pioniers die geloofden dat wereld mooier, beter, socialer en rechtvaardiger kon. Het gaat om respect voor het individu. Om zeggenschap en waardigheid.

In 1917 kregen de sociaaldemocraten in Nederland in een compromis met de liberalen en christendemocraten waar ze al jarenlang voor vochten: het algemeen kiesrecht. Eerst alleen voor mannen en twee jaar later ook voor vrouwen. Het algemeen kiesrecht dat aan de basis stond van veel sociale wetgeving.Samenleven begint bij je verplaatsen in een ander. Bij het oprecht naar elkaar luisteren. En geïnteresseerd zijn in wat de ander te vertellen heeft.

En vaak vind je elkaar dan. En dat is wat we de afgelopen periode met GroenLinks hebben gedaan. Zijn we het overal over eens? Natuurlijk niet. Hebben we weleens een stevig meningsverschil? Jamaar uiteindelijk is dat wat ons bindt zoveel groter dan wat ons verdeelt. Dus mijn oproep op deze mooie dag, op 1 mei, op de Dag van de Arbeid is:  geloof in je idealen en geloof in wat je te bieden hebt.

Kortom, een samenleving, die ik net als Joop den Uyl het liefst als democratisch-socialistisch benoem. En overigens ben ik van mening dat 1 mei een nationale feestdag moet zijn.

Christa de Best – Bongartz

Verder werden deze middag de 80+ leden getrakteerd op een mooie roos, koffie/thee en vla!
Tini Schonewille maakte foto’s en schreef de volgende tekst hierbij:

“Woensdag 1 mei was de dag van de arbeid.

De dag waarop we alle 80 jarigen een roos aanbieden.

Daar wij dit jaar ook 2 jubilarissen hadden hebben we iedereen, samen met partner, uitgenodigd in Gasterie de Dobbelsteijn. De genodigden werden onthaald met een kop koffie of thee en een stuk vlaai.

Rein hield een lezing over 130 jaar SDAP begeleidt met foto’s. Deze werd door de groep goed ontvangen. Daar we Mat Smeets enkele dagen er voor geintervieuwd hadden over zijn PvdA geschiedenis heeft hij er nu ook over verteld. Dit maakte ook bij de anderen de tongen los. Iedere aanwezige vertelde hoe hij/zij bij de PvdA terecht was gekomen en wat hij/zij voor de partij betekend heeft. Dit was een zeer interessant onderdeel van de middag.

Daarna werden de rozen uitgedeeld. Helaas waren de jubilarissen niet aanwezig, waarvan 1 persoon met kennisgeving.

Na dit gedeelte werd er nog even gezellig nagepraat. Tevens was men in de gelegenheid om het boekje, dat Rein van 130 SDAP had gemaakt, te bestellen.

Al met al was het een geslaagde middag.

Zelf ben ik na dit gezellig samenzijn de jubilaris thuis gaan opzoeken. Het werd zeer op prijs gesteld dat ik hem de speld plus brief van de voorzitter kwam brengen. De man gaf aan trots op de speld te zijn en hem ook te gaan dragen. Een fijn huisbezoek. Verder heb ik de rozen bezorgd bij de mensen die zich voor de middag hadden afgemeld. Ook bij deze mensen werden de rozen in goede orde ontvangen en als traditie van onze partij zeer gewaardeerd.”

De foto’s zijn gemaakt door Anita Bongartz